Parafia w Łękawce pw. Matki Bożej Częstochowskiej
Ks. Proboszcz: mgr Czesław Bachula
DEKANAT: Tarnów-Południe
Diecezja Tarnowska
Litania do Matki Bożej Częstochowskiej
Kyrie, eleison, Chryste, eleison, Kyrie, eleison.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryjo, módl się za nami.
Najukochańsza Córko Ojca Przedwiecznego,
Matko Słowa żywego,
Matko nieustannie cudami na Jasnej Górze słynąca,
Matko, ludu Twojego skuteczna obrono,
Matko przez lud Twój ukoronowana,
Matko, pośredniczko nasza między niebem a ziemią,
Matko, Orędowniczko nasza,
Matko, miłościwa Lekarko chorych,
Matko, przywracająca wzrok ślepym,
Matko, przywracająca słuch głuchym,
Matko, przywracająca władzę chromym,
Można Szafarko Miłosierdzia Bożego,
Krynico Świętych Łask, hojnie na lud Twój zsyłanych,
Wspomożycielko wzywających Cię z ufnością,
Nadziejo zrozpaczonych,
Ucieczko grzeszników,
Pośredniczko zwaśnionych,
Ratunku tonących,
Umierających pomocy przemożna,
Zwyciężająca złe duchy,
Odnosząca zwycięstwo nad wrogami Twój przybytek Święty oblegającymi,
Tarczo rycerzy za wiarę walczących,
Królowo Polski,
Patronko młodzieży polskiej,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
K. Módl się za nami, Jasnogórska Królowo Polski,
W. Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
K. Módlmy się: Wszechmogacy i miłosierny Boże, Ty dałeś narodowi polskiemu w Najświętszej Maryi Pannie przedziwną pomoc i obronę, a Jej święty obraz jasnogórski wsławiłeś niezwykła czcią wiernych, spraw łaskawie, abyśmy na ziemi z zapałem walczyli w obronie wiary, a w niebie wysławiali Twoje zwycięstwo. Przez Chrystusa, Pana naszego.
W. Amen.
GRUPY RELIGIJNE W PARAFII
– Caritas
– Dziewczęca Służba Maryjna
– Grupa Młodzieżowa
– Liturgiczna Służba Ołtarza
– Rada Parafialna
– Róże Żywego Różańca
Historia
Dzień 18 sierpnia 1991 r. przejdzie z pewnością do historii wsi. W tym dniu bowiem miało miejsce poświęcenie kaplicy, budowanej od dziesięciu lat wysiłkiem całej wioski. Obok licznych kapłanów z sąsiednich parafii oraz księży – rodaków z Ks. infułatem Janem Rzepą, kanclerzem Kurii Diecezjalnej na czele – udział w tej uroczystości brała także grupa młodzieży z Niemiec, przebywająca w liczbie ok. 60 osób na oazie w Trzemesnej, pod przewodnictwem Ks. Dra Stanisława Świdzińskiego, pochodzącego z pobliskiego Szynwałdu, a pracującego od lat wśród Polonii w Niemczech. To właśnie Ks. Dr S. Świdziński był animatorem i realizatorem pomocy finansowej na dużą skalę na rzecz budowy tejże kaplicy ze strony społeczeństwa niemieckiego. Grupie młodzieży towarzyszyło też kilkadziesiąt osób ze starszego pokolenia, które z dużym zainteresowaniem, ale i z głęboką pobożnością (wszyscy przystąpili do Komunii św.) uczestniczyli w obrzędach poświęcenia. Udział w tej uroczystości brali także przedstawiciele rodziny śp. Franciszka Kozioła-Kosowskiego, pochodzącego z Łękawki, a zmarłego w 1988 r. w USA, którzy z funduszy pozostałych po Zmarłym wsparli w sposób bardzo znaczący prowadzoną budowę. Dość wspomnieć, że z tego funduszu sprawiono marmurową posadzkę w prezbiterium, ołtarz główny i ołtarz pod tabernakulum z granitu i marmuru, i takąż samą ambonkę – a ponadto trzy dzwony („Franciszek” – 450 kg, „Stanisław” – 220 kg i „Marya” – 180 kg) wykonane przez Firmę Felczyńskich z Przemyśla, a także wzniesiono metalową dzwonnicę. Głównymi wszakże „bohaterami” tej uroczystości byli sami mieszkańcy wioski, którzy przed 10-ciu laty podjęli trud i ryzyko budowy. Uroczystości przewodniczył i poświecenia dokonał Ks. Biskup Dr Piotr Bednarczyk. Dla wszystkich był to dzień wielkiej radości i wdzięczności Bogu za dokonane dzieło.
Sięgając nieco wstecz do historii tej budowy należy przypomnieć, że decyzja o przystąpieniu do budowy podjęta została na spotkaniu z mieszkańcami wioski w sierpniu 1981 roku, równe 10 lat temu. Prawie pół roku trwały starania o działkę i opracowywanie planów budowy. Ostateczne zatwierdzenie projektu i zezwolenie na budowę nosi datę 21 czerwca 1982 roku. W dniu 28 czerwca 1982 r., a więc zaledwie za tydzień, we wigilię odpustu parafialnego, obchodzonego na uroczystość św. Piotra i Pawła, miało już miejsce poświecenie placu i postawienie Krzyża na placu budowy. Na jesieni 1982 roku wykonano roboty ziemne i położono ławy fundamentowe oraz wykonano cześć ścian podziemia. W lecie 1983 roku dokończono ściany fundamentowe i położono płytę zerową, na której została odprawiona w dniu 7 sierpnia 1983 r. pierwsza Msza św. W ciągu 1983 roku urządzono w podziemiu kaplicę, którą w dniu 5 lutego 1984 r. poświęcił Ks. Biskup Dr Władysław Bobowski. Odtąd była tu odprawiana Msza św. w każdą niedzielę i święta. Po wybudowaniu na wiosnę 1984 roku ścian bocznych aż do poziomu wieńca miało miejsce w dniu 1 lipca 1984 r. wmurowanie kamienia węgielnego, poświęconego przez Ojca św. Jana Pawła II w Krakowie podczas Jego drugiej pielgrzymki do Ojczyzny w 1983 r. Aktu tego dokonał
Ks. Biskup Dr W. Bobowski.
I oto w niedzielę 18 sierpnia 1991 r. o godzinie 11. nastąpił ostatni akt tej budowy, a mianowicie poświęcenie kościoła, połączone z konsekracją ołtarza i trzech dzwonów oraz z poświęceniem naczyń i szat liturgicznych oraz tabernakulum. Choć dzień był chłodny i deszczowy, ludzi przybyło bardzo dużo tak, że nie pomieścili się we wnętrzu świątyni. Zebrani z wielkim przejęciem i w skupieniu śledzili obrzędy poświęcenia kościoła i oddania go do użytku sakralnego. Szczególne wrażenie zrobiła na nich ceremonia namaszczania płyty ołtarzowej Olejem św., palący się na niej ogień oraz obfite dymy z kadzidła, unoszące się ku górze. Również chwila adoracyjnej ciszy po poświęceniu tabernakulum i umieszczeniu tam na stałe Najśw. Sakramentu – na pewno pozostaną w ich pamięci na długo. Swoisty wyraz miał obrzęd poświęcenia dzwonów, który odbywał się już pod rozpogodzonym niebem. Ściśnieni w ciżbie kościelnej ludzie tu jakby się rozprężyli, nabrali powietrza do płuc i pełną piersią wyśpiewali swoje radosne „Magnificat” – idące w zawody z srebrzystymi dźwiękami dzwonów, które napełniały swym brzmieniem całą okolicę. Miary przeżyć dopełniło odśpiewanie pieśni, ułożonej specjalnie na tę uroczystość przez poetę ludowego i doręczonej Księdzu Biskupowi do wykorzystania w trakcie uroczystości. Wszystko to razem wzięte stanowiło rodzaj jakiegoś misterium religijnego, budzącego najgłębsze i niepowtarzalne wzruszenia.
Z uwagi na to, że obrzędy przeciągnęły się już znacznie, Ksiądz Biskup przełożył na inny termin erygowanie Drogi Krzyżowej – co doszło do skutku w piątek dnia 25 października 1991 r. o godz. 16.
W ten sposób kaplica w Łękawce pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej została włączona do kultu Bożego.
CURRENDA
PISMO URZĘDOWE DIECEZJI TARNOWSKIEJ
Rok wydania: 1992
Ks. Eugeniusz Krężel